Snelle diagnose van bloedbaaninfecties

Bloedbaaninfectie (BSI) verwijst naar een systemisch ontstekingsreactiesyndroom dat wordt veroorzaakt door de invasie van verschillende pathogene micro-organismen en hun toxines in de bloedbaan.

Het verloop van de ziekte wordt vaak gekenmerkt door activering en afgifte van ontstekingsmediatoren, wat een reeks klinische symptomen veroorzaakt, zoals hoge koorts, koude rillingen, tachycardie, kortademigheid, huiduitslag en veranderde mentale toestand, en in ernstige gevallen shock, DIC en multipele - orgaanfalen, met een hoog sterftecijfer.verworven HA) gevallen van sepsis en septische shock, goed voor 40% van de gevallen en ongeveer 20% van de ICU-verworven gevallen.En het is nauw verbonden met een slechte prognose, vooral zonder tijdige antimicrobiële therapie en focale controle van infectie.

Classificatie van bloedbaaninfecties volgens de mate van infectie

bacteriëmie

De aanwezigheid van bacteriën of schimmels in de bloedbaan.

Bloedvergiftiging

Het klinische syndroom dat wordt veroorzaakt door de invasie van pathogene bacteriën en hun toxines in de bloedbaan, is een ernstige systemische infectie.

Pyohemie

Levensbedreigende orgaandisfunctie veroorzaakt door ontregeling van de reactie van het lichaam op infectie.

Van groter klinisch belang zijn de volgende twee geassocieerde infecties.

Speciale katheter-geassocieerde bloedbaaninfecties

Bloedbaaninfecties geassocieerd met katheters die in bloedvaten zijn geïmplanteerd (bijv. perifere veneuze katheters, centraal veneuze katheters, arteriële katheters, dialysekatheters, enz.).

Speciale infectieuze endocarditis

Het is een besmettelijke ziekte die wordt veroorzaakt door de migratie van ziekteverwekkers naar het endocardium en de hartkleppen, en wordt gekenmerkt door de vorming van overtollige organismen in de kleppen als een vorm van pathologische schade, en door embolische infectie-metastase of sepsis als gevolg van het afstoten van overtollige organismen.

Gevaren van bloedbaaninfecties：

Een bloedbaaninfectie wordt gedefinieerd als een patiënt met een positieve bloedkweek en tekenen van systemische infectie.Bloedbaaninfecties kunnen secundair zijn aan andere infectieplaatsen, zoals longinfecties, buikinfecties of primaire infecties.Er is gemeld dat 40% van de patiënten met sepsis of septische shock wordt veroorzaakt door bloedbaaninfecties [4].Geschat wordt dat er elk jaar wereldwijd 47-50 miljoen gevallen van sepsis voorkomen, die meer dan 11 miljoen doden veroorzaken, met een gemiddelde van ongeveer 1 sterfgeval per 2,8 seconden [5].

Beschikbare diagnostische technieken voor bloedbaaninfecties

01 pct

Wanneer systemische infectie en ontstekingsreactie optreden, neemt de secretie van calcitoninogeen PCT snel toe onder de inductiestimulatie van bacteriële toxines en ontstekingscytokines, en het niveau van serum PCT weerspiegelt de ernstige toestand van de ziekte en is een goede indicator voor de prognose.

0.2 Cellen en adhesiefactoren

Celadhesiemoleculen (CAM) zijn betrokken bij een reeks fysiopathologische processen, zoals immuunrespons en ontstekingsrespons, en spelen een belangrijke rol bij het bestrijden van infectie en ernstige infectie.Deze omvatten IL-6, IL-8, TNF-a, VCAM-1, enz.

03 Endotoxine, G-test

Gram-negatieve bacteriën die de bloedbaan binnendringen om endotoxine af te geven, kunnen endotoxemie veroorzaken;(1,3)-β-D-glucaan is een van de belangrijkste structuren van de schimmelcelwand en is significant verhoogd bij schimmelinfecties.

04 Moleculaire Biologie

DNA of RNA dat door micro-organismen in het bloed wordt afgegeven, wordt getest of na een positieve bloedkweek.

05 bloedkweek

Bacteriën of schimmels in bloedkweken zijn de “gouden standaard”.

Bloedcultuur is een van de eenvoudigste, meest nauwkeurige en meest gebruikte methoden om bloedbaaninfecties op te sporen en vormt de pathogene basis voor het bevestigen van bloedbaaninfecties in het lichaam.Vroege detectie van bloedkweek en vroege en juiste antimicrobiële therapie zijn de belangrijkste maatregelen die moeten worden genomen om bloedbaaninfecties onder controle te houden.

Bloedkweek is de gouden standaard voor de diagnose van bloedbaaninfectie, die de infecterende ziekteverwekker nauwkeurig kan isoleren, kan combineren met de identificatie van resultaten van medicijngevoeligheid en het juiste en nauwkeurige behandelplan kan geven.Het probleem van een lange positieve rapportagetijd voor bloedkweek heeft echter invloed gehad op de tijdige klinische diagnose en behandeling, en er is gemeld dat het sterftecijfer van patiënten die niet worden behandeld met tijdige en effectieve antibiotica met 7,6% per uur toeneemt na 6 uur van de eerste hypotensie.

Daarom wordt bij de huidige bloedkweek en identificatie van geneesmiddelgevoeligheid voor patiënten met verdenking op bloedbaaninfecties meestal gebruik gemaakt van een drieledige rapportageprocedure, namelijk: primaire rapportage (kritische waarde rapportage, uitstrijkjes), secundaire rapportage (snelle identificatie of/en directe medicatiegevoeligheid). rapportage) en tertiaire rapportage (eindrapportage, inclusief stamnaam, positieve alarmtijd en standaard testresultaten voor geneesmiddelgevoeligheid) [7].Het primaire rapport moet binnen 1 uur na het positieve rapport van de bloedfles aan de kliniek worden gemeld;het verdient aanbeveling het tertiaire rapport zo snel mogelijk af te ronden (doorgaans binnen 48-72 uur voor bacteriën), afhankelijk van de laboratoriumsituatie.